Wiedza o roli PolakĂłw w złamaniu szyfrĂłw Enigmy jest nadal bardzo skąpa. Odtajnienie tysięcy dokumentĂłw z brytyjskich i amerykańskich archiwĂłw nie wpłynęło na opinię o dominującej roli kryptologĂłw alianckich. Tymczasem wiedza o wkładzie PolakĂłw oparta jest nadal na nielicznych i dość leciwych relacjach... Książka pozwala w pełni docenić pionierski i decydujący udział polskich kryptologĂłw i matematykĂłw w historii Enigmy. W wymiarze intelektualnym przygoda z szyframi jest rĂłwnie fascynująca jak w warstwie historycznej czy sensacyjnej. Książka łączy trzy wątki, stanowiąc najbardziej wszechstronne podsumowanie historii złamania szyfrĂłw Enigmy, jakie dotąd oddano w ręce polskiego czytelnika.

Jest 15 lipca 1928 roku, gdy polskie stacje nasłuchowe odbierają niemiecką depeszę zaszyfrowaną w nowy sposĂłb - za pomocą maszyny nazywanej Enigmą.

Od razu ruszają prĂłby złamania tajemniczego szyfru, ale najlepsi kryptolodzy kruszą na nim zęby. WkrĂłtce potem wybitni warszawscy profesorowie matematyki uznają go za nierozwiązywalny, a Biuro SzyfrĂłw polskiego wywiadu zwraca się nawet o pomoc do słynnego okultysty.
Kiedy kolejne prĂłby kończą się fiaskiem, kierownictwo Biura SzyfrĂłw postanawia zagrać va banque. Jako pierwsze na świecie do złamania szyfru - ktĂłrego podobno nie da się złamać - angażuje nie lingwistĂłw, dziennikarzy czy szachistĂłw, jak do tej pory, lecz studentĂłw matematyki.
W tym celu 15 stycznia 1929 roku dwadzieścioro uczestnikĂłw rozpoczyna kurs kryptologii na Uniwersytecie Poznańskim. Operacja prowadzona jest w całkowitej konspiracji, a od kursantĂłw odbiera się nawet ślubowanie dochowania tajemnicy - po to, aby o planach polskiego wywiadu nie dowiedziała się niemiecka Abwehra. Mimo tak daleko posuniętych środkĂłw ostrożności nie wszystko idzie zgodnie z planem...